Bijdrage Cie Ruimte - Partij voor de Dieren presen­teert tegen­voorstel KJ-plein

Voorzitter,

Wethouder Revis lijkt te lijden aan een ernstige vorm van pleinvrees. Een angststoornis die kan leiden tot paniekaanvallen, uitmondend in voor anderen onlogisch ogende keuzen.

De angst om 19 miljoen euro aan verwachte grondopbrengsten te verliezen, hoewel aan die opbrengsten sterk getwijfeld mag worden onder het huidige economische klimaat, die angst brengt de wethouder tot een volstrekt redeloze inzet en een ernstige vorm van een tunnelvisie.

Om het geldbedrag in perspectief te plaatsen: “Victory boogiewoogie” van Mondriaan in het Haags gemeente museum kostte 37 miljoen Euro en is niet half zo gezichtsbepalend voor onze stad als de entree bij het Centraal Station.

Het U-gebouw heeft desastreuze gevolgen. Net heeft u al een legio bezwaren gehoord van de insprekers. Mijn fractie deelt die bezwaren. Zo worden de Rijnstraat en Anna van Buerenstraat tochtige doorgangen. Het U-gebouw dreigt een vanger van de zeewind te worden. De toegangswegen naar New Babylon worden onaantrekkelijker dan nu. Meer horeca en detailhandel werken kannibalisme in de hand. Horeca Nederland haalde dit zojuist aan. Is de wethouder bereid een onafhankelijk onderzoek in te stellen naar de behoefte aan meer horeca en detailhandel in Den Haag?

Voorzitter, met een slechte tekening van een onaantrekkelijke stenen woestijn, met hier en daar een excuusconifeer, toont de wethouder in zijn brief z’n onwil aan de Raad om ook maar iets anders in overweging te willen nemen dan het uitzichtbenemende U-gebouw. De wethouder doet alsof het allemaal mooi in kannen en kruiken is: er komt een mooie groene overgang van de koekamp naar het plein zegt hij. Maar er is helemaal geen uitgewerkt plan voor een groen plein, laat staan een financiele onderbouwing.

Willen we een groene stadsentree maken die aansluit op de omgeving moet er serieus gekeken worden naar het plaatsen van bomen op de ondergrondse fietsenstalling. Bij Amsterdam Zuidplein moesten bijvoorbeeld aanpassingen worden gedaan in de fietsenstalling om bomen te kunnen plaatsen die goed kunnen groeien en uitstekend werken tegen windhinder. Tussen de hoogbouw van de Zuidas bevindt zich hier een plein met 65 volwassen bomen, boven op een parkeergarage, die zorgen dat er geen windhinder is. We vragen aan de wethouder serieus het plaatsen van bomen op het plein te onderzoeken en gebruik te maken van de getoonde expertise bij de aanleg van het Zuidplein. Kan de wethouder dit toezeggen?

De wethouder zet de raad voor wat betreft besluitvorming over de fietsenstalling voor het blok. Iedereen wil die fietsenstalling, dat is de discussie niet. Maar zo lang we geen goed uitgewerkte alternatieven hebben, hoe kunnen we de aanbesteding van de fietsenstalling dan beginnen? Wat zijn de consequenties van uitstellen van de aanbesteding?

Voorzitter, het model van de Partij voor de Dieren kan de wethouder verlossen van zijn redeloze angsten en pathetische pleinvrees.

Een centrale plek als deze heeft de stad veel meer te bieden dan een betonnen kolos. Het kan werkelijk een visitekaart worden van Den Haag. Door uit te gaan van de publieke ruimte kan een geborgen en levendige plek ontstaan, met hier en daar horeca en retail, met terrasjes, plaats voor evenementen, met speelruimte voor kinderen, met een markthal, met een voorproefje van alle musea in Den Haag (culturele instellingen zijn erg bereid om mee te denken) met een mooie groene Stichthage gevel, met het kletterende water van een fontein, met een VVV en een aanlegplaats voor de Ooievaart, en dat alles in dezelfde stijl als het tegenoverliggende bos en de Herengracht.

Wij willen dat de wethouder een haalbaarheidsonderzoek laat uitvoeren naar ons voorstel, door een architect zonder pleinvrees. Pas als we dit alternatief uitgewerkt ontvangen, kan de raad een gedegen afweging maken. We vragen de wethouder daarbij aan te geven welke voorziening getroffen kunnen worden om dit plan mogelijk te maken.

Daarbij moet hij zich bewust zijn van het feit dat de vraag wat Den Haag zich wel en niet kan veroorloven nooit met een geldbedrag beantwoord kan worden. Zeker niet waar het gaat om zo’n gezichtsbepalend plein dat de entree van onze stad vormt voor dagelijks 200.000 reizigers.

De Partij voor de Dieren vraagt het college een U-bocht te maken. Beter ten halve gekeerd dan ten hele verdwaald. Ik wil graag nu ons voorstel aan de wethouder overhandigen.