Bijdrage Algemene Politieke Beschou­wingen

Voorzitter,

oen het coalitieakkoord werd gepresenteerd zag de Partij voor de Dieren veel goede elementen. We zijn inmiddels bij de tweede begroting en we zien van veel goede voornemens nog geen plannen terug. Dit terwijl de uitdagingen niet minder zijn geworden.

De druk op de openbare ruimte en leefomgeving van dieren neemt toe, het grootste deel van het afval wordt nog verbrand, waardoor waardevolle grondstoffen verloren gaan, en we hebben nog zeer energie-onzuinige woningen. Steeds duidelijker wordt dat we op te grote voet leven; denk aan de stikstofuitstoot, de CO2-uitstoot of toenemende grondstofschaarste.

En wat zet het college hier tegenover? Vrij weinig, moet de Partij voor de Dieren helaas concluderen. Van de meeste plannen uit het coalitieakkoord is in de begroting geen spoor te bekennen. Zo blijft het coalitieakkoord een lijstje goede voornemens.

En voorzitter, dat vinden we jammer aangezien de Partij voor de Dieren veel voornemens uit dit akkoord steunt. En daarbij zijn de keuzes die het college in deze begroting wél maakt niet uit te leggen. Zo wordt er gekozen om te bezuinigen op kwetsbaren in de zorg en dit zou met het behouden van de kwaliteit dan meer dan 30 miljoen opleveren. Maak dat de kat wijs!

En als het college niet in kwetsbare mensen wilt investeren, waar dan wel in? Het college gooit geld in de bodemloze put van city marketing en toerisme en verdubbelt het budget naar 28,5 miljoen. En het college geeft aan dat het écht niet 1 miljoen kon bezuinigen op stadspromotie. Zij kan wel tientallen miljoenen aan mogelijkheden vinden om op de zorg te bezuinigen, maar owee als je aan stadspromotie komt.

Hoe verkoopt het college dit beleid aan zorg- en welzijnswerkers of aan andere betrokkenen, bijvoorbeeld patiënten? Op kwetsbare Hagenezen bezuinigen we, maar ons standje voor stadspromotie in China, daar konden we echt niet op bezuinigen. Voor de Partij voor de Dieren is dit een volstrekt onverantwoorde keuze.

Voorzitter, en dan de vraag waar het geld vandaan komt. Het college leeft met het credo; na ons de zondvloed; de rekening wordt doorgeschoven naar volgende colleges. Dit doet ze met het leegroven van de spaarpotten, maar ook door het begroten van meer dividend bij Eneco. Hoe bijzonder is dit? Als het college veel te veel uitgeeft dan zou het logisch zijn om ook te kiezen om de belastingen iets te verhogen, bijvoorbeeld de parkeerlasten of de ozb. Waarom doet het college dat niet? Het college wil dus Eneco verkopen, maar verhoogt nog even in de boeken de dividendopbrengsten om in de toekomst een groter probleem te creëren. Ik hoor graag de onderbouwing van deze goocheltruc.

Dit is een mooi of eigenlijk minder mooi bruggetje naar duurzaamheid. Want met deze goocheltruc worden de duurzaamheidsmiddelen weer lager. En zo wordt het coalitieakkoord nog verder uitgekleed.

Voorzitter, het merendeel van de politieke partijen heeft samen met ruim 300 Haagse organisaties ingezet op een klimaatneutraal Den Haag in 2030. Ik zou de duurzaamheidswethouder willen vragen wat er nu echt concreet gaat veranderen het komende jaar. Niet qua goede intenties op papier, maar maatregelen in de stad.

Een belangrijk aspect van het collegebeleid op dit terrein is voor de Partij voor de Dieren het practice what you preach principe. We vinden het van belang dat we toegaan naar schoon vervoer. Ga je op dienstreis; pak de trein. En we moeten niet inzetten op de groei van RTHA, maar juist op krimp. Daarom is het mooi dat de meerderheid van de Raad zich ook hierover heeft uitgesproken. Dit soort keuzes zou een duurzaam college vaker zelf mogen maken. Waar wacht het college op? Graag een reactie.

Maar ook rond het inkoopbeleid moeten duurzame keuzes worden gemaakt. De wethouder belooft het al sinds zijn aantreden, maar er is nog steeds geen nieuw raadsvoorstel over het inkoopbeleid. Wanneer komt het nieuwe inkoopbeleid eindelijk?

Dan over groen. De Partij voor de Dieren hoopt dat GroenLinks gelijk heeft over de kentering in het kapbeleid. Groen is namelijk van belang tegen hitte en wateroverlast, maar ook gewoon voor de gezondheid van mens en dier. We hopen daarom dat de wethouder afscheid neemt van het magere credo om waar het kan groen toe te voegen, en in plaats daarvan versteende plekken actief gaat vergroenen.

Maar de natuur staat ook onder druk doordat er steeds meer evenementen in parken plaatsvinden. Dit zorgt voor overlast voor de natuur en omwonenden. De wethouder zet in op méér evenementen, maar over de overlast horen we deze wethouder niet. En over aangenomen moties over duurzaam evenementenbeleid al helemaal niet. Graag een reactie.

We zien verder dat de ecologische zone steeds wordt aangetast, bijvoorbeeld bij Madurodam, en we kijken reikhalzend uit naar de nota stadsnatuur. We hopen op een stevigere borging van de ecologie.

Rond dierenwelzijn heeft de Partij voor de Dieren zelf een aantal initiatieven genomen, bijvoorbeeld rond staandwantvissen, onveilige hondenlosloopgebieden en evenementen met dieren. En er zijn nog vele andere manieren om het dierenwelzijn in Den Haag te verbeteren. We zijn daarom erg benieuwd naar de pre-adviezen en naar de Dierenwelzijnsnota.

Samenvattend, we sluiten ons aan bij de voorgaande sprekers ten aanzien van de belangrijkste begrotingskeuzes van het college. De Partij voor de Dieren ziet goede intenties die nog niet zijn vertaald in acties en we zien dat het college belangrijke keuzes afschuift of doorschuift. En kwetsbare zijn hiervan de dupe.