Bijdrage Cie Leef­om­geving Voort­gangsnota Honden­beleid

Voorzitter,

Allereerst: de begeleidende brief bij de Voortgangsnota Hondenbeleid noemt als doel van het beleid: ‘overlast door honden verminderen’. Beter lijkt mij dit doel minder negatief te formuleren, namelijk: ‘Voldoende ruimte bieden aan honden en hun eigenaren en een bijdrage leveren aan een schone, veilige stad voor mens en dier’.

Wij gaan er namelijk vanuit dat draagvlak en duurzaamheid ook voor de wethouder belangrijk zijn om zijn beleid voor een leefbare stad te doen slagen. Hierbij is het dan wel handig om de groep waarvan de meeste medewerking wordt geëist, de hondeneigenaren, ook vriendelijk te benaderen en niet op de laatste plaats te faciliteren. En juist hieraan schort het op flink wat punten.

Om te beginnen:

Losloopgebieden

Een belangrijke voorwaarde voor het welzijn van honden in Den Haag is dat er voldoende en veilige losloopmogelijkheden zijn.

In de voortgangsnota is te lezen dat er 23 nieuwe gebieden zijn aangewezen als losloopgebied, met een gezamenlijk oppervlakte van 63 hectare, een toename van het aantal hectares. Maar bezien over een langere periode dan vanaf 2008 is er een afname. Het archief beschikt over de aanwijzingen voor losloopgebieden die teruggaan tot 1996. Daaruit blijkt dat er nu ongeveer 40 hectare minder losloopgebieden zijn. Dat is bijna 4 keer het Malieveld.

Bij de vorige behandeling van het hondenbeleid hebben we een foto-impressie gemaakt van losloopgebieden waar de hond theoretisch los mag, maar waar loslopen nooit een optie zou mogen zijn in verband met de veiligheid voor zowel mens als dier. Bij een analyse van de nieuwe hondenkaart constateerden wij dat de toegevoegde losloopgebieden vrijwel bijna allemaal in een drukke omgeving liggen en er dus geen verbeteringen zijn omtrent de veiligheid van deze gebieden zijn doorgevoerd. Veel van deze losloopgebieden zijn namelijk absoluut niet geschikt om een hond los te laten lopen. Dat het wel mag van de wethouder lijkt sympathiek, maar is niet reëel en zonder gevaar. Voorbeelden zijn onder andere de geplande groenstrook bij de Groen van Prinstererlaan waar een drukke autoweg naast ligt, de geplande groenstrook aan de Thorbeckelaan naast een drukke autoweg met fietspad de uitbreiding van de strook aan de Maanweg in een druk industriegebied en de Van Boetzelaerlaan waar een trambaan naast loopt.

Indien al deze onveilige groenstroken weg worden gelaten ziet de kaart met daarop de losloopgebieden in groen er een stuk minder groen uit en is ook meteen duidelijk waarom er onder hondenbezitters wensen bestaan voor meer veilige losloopgebieden. Hoe wil de wethouder op deze plekken veiligheid voor mens en dier garanderen?

De argumenten in de voortgangsnota om geen hekwerk te plaatsen rond bepaalde losloopgebieden om daarmee niet de indruk te wekken dat daar de opruimplicht niet zou gelden en schijnveiligheid is, begrijp ik dan ook niet. Een hek bevordert juist de veiligheid en eventuele verkeerde verwachtingen zijn te verhelpen door duidelijk te communiceren met de hondenbezitters. Is de wethouder het hier mee eens?

Hondenbelasting

Het argument dat Den Haag een goedkope woonstad moet zijn, is natuurlijk een beetje vreemd als vervolgens via allerlei gemeentelijke heffingen, zoals een hoge hondenbelasting, het wonen in deze stad alsnog duur wordt. Daarbij geeft het college volmondig toe dat de opbrengsten van de hondenbelasting naar de algemene middelen gaan en slechts voor een deel besteed worden aan uitvoering van het hondenbeleid. Dit is in strijd met een recente uitspraak van het Gerechtshof van Den Bosch. Hierin oordeelde de rechter dat het innen van hondenbelasting alleen is toegestaan als de opbrengsten gebruikt worden voor het hondenbeleid. Als de hondenbelasting alleen gericht is op het verkrijgen van inkomsten voor de algemene middelen is er sprake van discriminatie van hondenbezitters. Daarom de volgende vragen aan de wethouder:

Heeft de uitspraak van de rechtbank ertoe geleid dat de wethouder het heffen van deze belasting nog eens tegen het licht heeft gehouden?
Hoe denkt de wethouder dat deze hoge belasting, waarvan degenen die het betalen weinig merken, zorgt voor tevredenheid en begrip bij de burgers?

Als we een groep burgers moeten gebruiken om gaten in de begroting te dichten is het dan niet verstandiger om grote uitgaven als bouwprojecten kritisch tegen het licht te houden? Gemeenten krijgen steeds meer taken en steeds minder geld. Moet de hondenbezitter daar voor opdraaien? Dat lijkt mij niet eerlijk. Hoeveel van de ruim 1,8 miljoen euro per jaar aan hondenbelasting is de afgelopen vijf jaar uitgegeven aan uitvoering van het hondenbeleid?

De Partij voor de Dieren is van mening dat het hele bedrag dat de afgelopen 5 jaar is geïnd als hondenbelasting en niet aan hondenbeleid is uitgegeven alsnog, als inhaalslag, moet worden geïnvesteerd in meer losloopgebieden, en in de veiligheid van zowel bestaande als nieuwe losloopgebieden. Graag een reactie.

Handhaving

In 2 jaar tijd zijn er 20% meer bekeuringen uitgedeeld aan hondeneigenaren. Is dit gekomen doordat hondenoverlast nu prioriteit heeft binnen de handhaving? En klopt het dan dat de doelmatigheid van handhaving bepaald wordt door het aantal uitgeschreven bekeuringen? Snapt de wethouder dan ook dat wij van handhavers nog steeds signalen krijgen dat zij aangeven een bonnenquotum te hebben? Hoe denkt de wethouder de handhavers die hiermee dagelijks geconfronteerd worden te kunnen helpen?

Borden

Het is goed dat de onduidelijke bebording nu afgelopen is. Wel vraagt mijn fractie zich af of er voldoende prullenbakken bij losloopgebieden aanwezig zijn en of die ook regelmatig worden geleegd. Dat is wel nodig om hondeneigenaren te helpen zich aan de opruimplicht te houden.

Nieuwsbericht

Tenslotte konden we een opmerkelijke uitspraak van de wethouder lezen bij omroep West: “Stadswachten controleren strenger op de regels, ook buiten kantooruren. 'Als het effect van deze maatregelen niet blijvend is, zullen de losloopgebieden kleiner worden of helemaal verdwijnen', besluit de wethouder.”

Vanwaar dit dreigement? En hoe denkt de wethouder dat deze maatregel het beleid gaat helpen? En laten we ook eerlijk blijven: uiteindelijk is de groep die zich aan de regels houdt veel groter dan de groep die wordt bestraft.