Bijdrage - Eman­ci­pa­tienota

Voorzitter,

Onlangs nog werd er in Drachten een jongen afgewezen van zijn toekomstige stageplaats omdat hij “openlijk” homoseksueel is. Het is treurig dat in 2015 in Nederland er nog steeds veel ongelijkheid heerst. De Partij voor de Dieren ziet het als taak van de overheid om actief zorg te dragen voor de emancipatie van achtergestelde groepen. Het is goed dat de gemeente haar taak in het emancipatieproces in principe erkent en haar verantwoordelijkheid wil nemen, doormiddel van dit actieplan. Mijn fractie vindt wel dat het actieplan zowel in maatregelen als in visie op bepaalde kernpunten tekort schiet.

Zo lijkt het actieplan als het gaat om het voorkomen van geweld tegen meisjes en vrouwen, slechts aandacht te hebben voor huiselijk geweld, terwijl ook buitenshuis, op de werkvloer bijvoorbeeld, vrouwen toch vaak slachtoffer zijn van intimidatie, lichamelijk geweld en ongewenste seksuele aandacht. Vooral in de horeca, het onderwijs en in de zorg, waar werknemers te maken krijgen met externe contacten zoals klanten, patie?nten of leerlingen, komt geweld vaak voor. Zo had, landelijk, bijna de helft van de vrouwelijke werknemers in de zorg in 2013 te maken met externe agressie. Wat is de wethouder van plan hier aan te doen? Gaat hij bijvoorbeeld in gesprek met Haagse bedrijven in deze sectoren, over hoe geweld eerder gesignaleerd kan worden en kan worden voorkomen? In het Actieplan worden geen maatregelen genoemd op dit punt.

Voorzitter, het Actieplan wekt de indruk dat als het om emancipatie gaat, mannen vooral voorgelicht moeten worden over hun verantwoordelijkheden bij de emancipatie van de vrouw. Goed emancipatiebeleid is gericht op het bevorderen van gelijke kansen en vrijheden voor mannen en vrouwen en mijn fractie mist in het actieplan een bredere visie, waarbij er ook aandacht is voor de problemen van achtergestelde groepen jongens en mannen. We denken dan bijvoorbeeld aan het feit dat jongens steeds vaker uitvallen en onderpresteren in het onderwijs. Of het feit dat in Nederland, net als in andere Europese landen, het aantal mannen dat zelfmoord pleegt meer dan twee keer zo hoog is als het aantal vrouwen. Ook durven mannen vaak niet aan de bel te trekken als ze gepest worden op het werk. Is er in het gemeentelijk beleid gericht op mannenemancipatie wel serieus aandacht voor deze problemen en zo ja, waarom zien we daar dan eigenlijk vrijwel niets van terug in het Actieplan? Het ministerie van OCW heeft bijvoorbeeld onderzoek laten doen naar het inrichten van onderwijs zodat zowel meisjes als jongens goed gedijen en ik denk dat de gemeente dat onderzoek en deze problematiek in de communicatie naar scholen meer onder de aandacht zou kunnen brengen.

Voorzitter, enkele weken geleden publiceerde Transgender Netwerk Nederland een onderzoek waaruit opnieuw blijkt dat transgenders in Nederland vaak het slachtoffer zijn van geweld en dat ze bijna nooit aangifte doen. Mijn fractie vindt dit erg zorgelijk en we zouden graag zien dat het college de aanbevelingen die in het rapport genoemd worden dan ook overneemt. Kan de wethouder er voor zorgen dat er bij de trainingen van nieuwe politieagenten niet alleen wordt gekeken naar hoe dit soort geweld beter herkend kan worden, maar ook naar hoe het doen van aangifte door het slachtoffer laagdrempeliger gemaakt kan worden? Is de wethouder van plan om samen met politie en openbaar ministerie, in kaart te brengen waar de meeste incidenten zich voordoen om hier gericht iets aan te kunnen doen? Dit laatste niet alleen gericht op geweld tegen transgenders, maar ook meer in het algemeen op geweld tegen homoseksuelen en lesbiennes.