Schrif­te­lijke vragen kosten dierenarts minima


Indiendatum: jul. 2013

Er komen steeds meer signalen dat er door de economische crisis bezuinigd wordt op noodzakelijke of preventieve zorg voor huisdieren. Inmiddels spreekt de dierenbescherming van een trend met zorgelijke contouren waarbij de gezondheid van dieren die bij hun worden binnengebracht steeds slechter is.1 Ook de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde heeft gezien dat dier eigenaren het bezoek aan de dierenarts uitstellen en pas de dierenarts bezoeken als het dier er ernstig aan toe is.2 Het komt zelfs voor dat eigenaren hun dier moeten laten inslapen, omdat ze uit kostenoverwegingen hun huisdier niet kunnen laten behandelen.

De Partij voor de Dieren vindt dit een zorgelijke ontwikkeling en stelt daarom ook onder verwijzing naar artikel 38 van het Reglement van Orde - de volgende vragen:

1. Deelt het college de mening dat de toenemende druk op de asielen en steeds slechtere conditie van aangeboden dieren een zorgelijke ontwikkeling is? Zo ja, ziet het college een gemeentelijke rol hierin, bijvoorbeeld door de asielen te ondersteunen of burgers beter te informeren?

2. Zijn er bij het college signalen bekend dat ook in Den Haag de conditie van binnengebrachte dieren bij opvangen en asielen steeds slechter is en dat er steeds meer dieren gedumpt worden?

3. Is het mogelijk voor mensen met een laag inkomen om via de bijzondere bijstand een vergoeding te krijgen voor noodzakelijke medische kosten voor hun huisdier? Zo ja, hoe gaat dat precies?

4. Worden mensen die door de dienst SZW of vanuit schulphulpverlening geïnformeerd over verschillende fondsen en mogelijkheden om financiële bijdrage te krijgen in geval van noodzakelijke medische kosten van huisdieren, zoals bijvoorbeeld het Stichting Veterinair Steunfonds? Zo neen, waarom niet?

5. Klopt het dat in Den Haag mensen met een Ooievaarspas ook korting kunnen krijgen op noodzakelijke medische zorg voor hun huisdieren?

6. Is het college bekend met het feit dat het Dieren Noodhulp Fonds van Dierenbescherming Haaglanden ernstig ingeperkt is als gevolg van teruglopende donaties en giften, waardoor het bieden van financiële hulp aan minima bij noodzakelijk medische ingrepen ernstig bemoeilijkt is? Ziet het college een mogelijkheid om hier vanuit de gemeente extra ondersteuning te bieden? Zo ja, op welke wijze? Zo nee, waarom niet?

7. Is de wethouder bereid met dierenartsen in gesprek te gaan om te kijken of zij bereid zijn voor sociale minima een noodfonds op te zetten of het fonds van de dierenbescherming te ondersteunen3, zodat de druk op de asielen afneemt?

Het komt helaas te vaak voor dat op straat rondzwervende katten gevonden worden waarvan de eigenaar niet bekend is. Hierdoor groeit de populatie straatkatten. Soms lukt het na enige inspanning om zo’n dier te herenigen met zijn of haar eigenaar. Lukt dat niet dan is de kat vaak veroordeeld tot een zwervend bestaan, waardoor het dier is vele gevallen in een asiel terecht komt.

8. In het verleden vergoedde het Dieren Noodhulp Fonds ook 50% van de kosten van castratie en sterilisatie bij katten. Inmiddels zijn hier geen (gemeentelijke) financiële middelen meer voor. Is het college bereid vanuit het oogpunt van (preventie van) de zwerfkatten problematiek hier een oplossing voor te zoeken?

In de gemeente Amsterdam houdt de gemeente samen met de dierenorganisaties en dierenartsen een speciale chipactie. Tijdens deze actie worden eigenaren, van katten uit huishoudens met minimum inkomen, gestimuleerd om de katten te laten chippen en te registreren. Hierdoor wordt het aantal zwerfdieren beperkt doordat eigenaren beter te traceerbaar zijn.

9. Is het college bereid dit voorbeeld te volgen? Zo neen, waarom niet?

[1] http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3370519/2012/12/31/Vanwege-de-crisis-kan-het-baasje-de-brokken-niet-meer-betalen.dhtml

[2] http://www.knmvd.nl/persberichten/2011/knmvd-adviseert-huisdierbezitters-in-crisistijd

[3] http://www.tubantia.nl/regio/kat-onder-de-auto-wie-zal-dat-betalen-1.2364170

Indiendatum: jul. 2013
Antwoorddatum: 20 aug. 2013

Het raadslid mevrouw M.J.E. de Groot heeft op 25 juli 2013 een brief met daarin 9 vragen aan de voorzitter van de gemeenteraad gericht. Overeenkomstig artikel 38 van het reglement van orde voor vergaderingen en andere werkzaamheden van de raad, beantwoordt het college deze vragen als volgt.


Er komen steeds meer signalen dat er door de economische crisis bezuinigd wordt op noodzakelijke of preventieve zorg voor huisdieren. Inmiddels spreekt de dierenbescherming van een trend met zorgelijke contouren waarbij de gezondheid van dieren die bij hun worden binnengebracht steeds slechter is.1 Ook de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde heeft gezien dat dier eigenaren het bezoek aan de dierenarts uitstellen en pas de dierenarts bezoeken als het dier er ernstig aan toe is.2 Het komt zelfs voor dat eigenaren hun dier moeten laten inslapen, omdat ze uit kostenoverwegingen hun huisdier niet kunnen laten behandelen.

1. Deelt het college de mening dat de toenemende druk op de asielen en steeds slechtere conditie van aangeboden dieren een zorgelijke ontwikkeling is? Zo ja, ziet het college een gemeentelijke rol hierin, bijvoorbeeld door de asielen te ondersteunen of burgers beter te informeren?

Nee, het college is niet bekend met de toenemende druk op de asielen in Den Haag en steeds slechtere conditie van aangeboden dieren.


2. Zijn er bij het college signalen bekend dat ook in Den Haag de conditie van binnengebrachte dieren bij opvangen en asielen steeds slechter is en dat er steeds meer dieren gedumpt worden?

Nee, daarover zijn bij ons geen signalen binnengekomen. De aan ons aangeleverde kwartaalcijfers laten geen afwijkend beeld zien.


3. Is het mogelijk voor mensen met een laag inkomen om via de bijzondere bijstand een vergoeding te krijgen voor noodzakelijke medische kosten voor hun huisdier? Zo ja, hoe gaat dat precies?

Het wetsartikel waarin de bijzondere bijstand is geregeld (artikel 35 WWB) kent de mogelijkheid niet om op voorhand bepaalde producten van bijstandsverlening uit te sluiten. Het college zal steeds in het individuele geval moeten beoordelen of het gaat om uit bijzondere omstandigheden voortvloeiende noodzakelijke kosten van het bestaan. Het hebben van een huisdier zal echter maar in zeer uitzonderlijke gevallen tot de noodzakelijke kosten van het bestaan kunnen worden gerekend. Ook kan men zich afvragen of medische kosten voor een huisdier bijzondere kosten zijn aangezien elk huisdier gedurende zijn leven wel eens naar de dierenarts zal moeten.


4. Worden mensen die door de dienst SZW of vanuit schulphulpverlening geïnformeerd over verschillende fondsen en mogelijkheden om financiële bijdrage te krijgen in geval van noodzakelijke medische kosten van huisdieren, zoals bijvoorbeeld het Stichting Veterinair Steunfonds? Zo neen, waarom niet?

Neen, dit hoort niet tot de informatie die standaard wordt gegeven. Als het onderwerp ter sprake komt zullen deze mogelijkheden wel verkend kunnen worden.


5. Klopt het dat in Den Haag mensen met een Ooievaarspas ook korting kunnen krijgen op noodzakelijke medische zorg voor hun huisdieren?

Nee, per 1 januari 2013 is deze vorm van ondersteuning via de Dierenbescherming komen te vervallen. In april 2012 zijn de afdelingen Den Haag, Delfland en Zoetermeer van de Dierenbescherming met elkaar gefuseerd tot afdeling Haaglanden. Elke afdeling had een eigen Sociaal Fonds, met eigen voorwaarden passend bij het budget van de betreffende afdeling. Vanwege de fusie is er in 2012 gewerkt aan een uniforme regeling voor het gehele werkgebied van afdeling Haaglanden. Dit is het Dieren Noodhulp Fonds. Deze regeling is per 1 januari 2013 van kracht, waarmee alle eerdere regelingen zijn komen te vervallen.


6. Is het college bekend met het feit dat het Dieren Noodhulp Fonds van Dierenbescherming Haaglanden ernstig ingeperkt is als gevolg van teruglopende donaties en giften, waardoor het bieden van financiële hulp aan minima bij noodzakelijk medische ingrepen ernstig bemoeilijkt is? Ziet het college een mogelijkheid om hier vanuit de gemeente extra ondersteuning te bieden? Zo ja, op welke wijze? Zo nee, waarom niet?

Ook de dierenbescherming geeft aan dat donaties teruglopen ten gevolge van de crisis. Zij hebben daarom de criteria voor de ondersteuning aan minima aan moeten scherpen. Voor het inkomen hanteert het Dierennoodhulpfonds het criterium dat de aanvrager ofwel een bijstandsuitkering, AIOuitkering (65+) of UWV-toeslag volgens de Bruto Toeslagenwet heeft, of in een schuldhulpverleningstraject zit. Het bieden van medische zorg en de daarbij behorende kosten blijven te allen tijde de verantwoordelijkheid van de eigenaar van het dier. Het college zal dan ook geen andere voorzieningen of ondersteuning bieden voor dierenartskosten.


7. Is de wethouder bereid met dierenartsen in gesprek te gaan om te kijken of zij bereid zijn voor sociale minima een noodfonds op te zetten of het fonds van de dierenbescherming te ondersteunen3, zodat de druk op de asielen afneemt?

Nee, het college acht dit geen taak voor de gemeente. De keuze om een noodfonds op te zetten of bestaande fondsen te ondersteunen is aan de dierenartsen zelf. Het komt helaas te vaak voor dat op straat rondzwervende katten gevonden worden waarvan de eigenaar niet bekend is. Hierdoor groeit de populatie straatkatten. Soms lukt het na enige inspanning om zo’n dier te herenigen met zijn of haar eigenaar. Lukt dat niet dan is de kat vaak veroordeeld tot een zwervend bestaan, waardoor het dier is vele gevallen in een asiel terecht komt.


8. In het verleden vergoedde het Dieren Noodhulp Fonds ook 50% van de kosten van castratie en sterilisatie bij katten. Inmiddels zijn hier geen (gemeentelijke) financiële middelen meer voor. Is het college bereid vanuit het oogpunt van (preventie van) de zwerfkatten problematiek hier een oplossing voor te zoeken? De preventietaken betreffende zwerfkatten maken onderdeel uit van de reguliere wettelijke taken dierenwelzijn. Deze vallen binnen het betreffende budget dat de gemeente daarvoor binnen de begroting heeft gereserveerd.

In de gemeente Amsterdam houdt de gemeente samen met de dierenorganisaties en dierenartsen een speciale chipactie. Tijdens deze actie worden eigenaren, van katten uit huishoudens met minimum inkomen, gestimuleerd om de katten te laten chippen en te registreren. Hierdoor wordt het aantal zwerfdieren beperkt doordat eigenaren beter te traceerbaar zijn.


9. Is het college bereid dit voorbeeld te volgen? Zo neen, waarom niet?

Nee, het college acht dit geen taak van de gemeente. Bovendien is voor dergelijke taken geen geld binnen het voor dierenwelzijn beschikbare budget.


Het college van burgemeester en wethouders,

de locosecretaris,
S. Broers

de burgemeester,
J.J. van Aartsen

[1] http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3370519/2012/12/31/Vanwege-de-crisis-kan-het-baasje-de-brokken-niet-meer-betalen.dhtml

[2] http://www.knmvd.nl/persberichten/2011/knmvd-adviseert-huisdierbezitters-in-crisistijd

[3] http://www.tubantia.nl/regio/kat-onder-de-auto-wie-zal-dat-betalen-1.2364170

Interessant voor jou

Vervolgvragen over het loslaten van vredesduiven door Haagse wethouder

Lees verder

Schriftelijke vragen voederverbod

Lees verder

Help mee aan een betere wereld

    Word lid Doneer