Bijdrage Actu­a­li­satie bodem­beleid inzake PFAS

Voorzitter,

Mijn fractie was een beetje verbaasd om dit onderwerp al op de agenda te zien staan, omdat eigenlijk was afgesproken eerst een technische vragenronde te doen. Aan de andere kant zit hier weer een gloednieuwe wethouder die waarschijnlijk zelf ook nog niet tot op de details is ingelezen in dit ingewikkelde onderwerp.

Ik denk dat een werkbespreking hier wel op zijn plaats zou zijn, hoe staat de wethouder hier tegenover?

PFAS. Voor veel mensen geen bekend onderwerp. Het is eigenlijk een verzamelnaam voor bijna 5000 chemische stoffen die in veel dagelijkse voorwerpen voorkomen. Net als plastic en asbest, werd het ooit onthaald als wondermiddel. En net als plastic en asbest, weten we inmiddels hoe schadelijk deze stoffen zijn. Het RIVM benadrukt daarom ook hoe belangrijk het is dat de overheid er ook aan werkt om het contact met deze stoffen zoveel als mogelijk terug te dringen.

De Partij voor de Dieren begrijpt echt dat woningbouwprojecten weer wat lucht moeten krijgen, we hebben nu eenmaal een wooncrisis op te lossen. Wel zijn we van mening dat economie niet boven ecologie zou moeten staan.

We lezen in het stuk dat ‘De gemeten waarden geen risico vormen voor gezondheid en milieu’. Een merkwaardige uitspraak, omdat nog lang niet van alle duizenden soorten PFAS duidelijk is wat de langetermijneffecten op de gezondheid zijn. Ook het feit dat meerdere PFAS cumulatief zijn en zich dus blijven ophopen in de natuur en in het lichaam zonder ooit te worden afgebroken. Kan de wethouder uiteenzetten wat de consequenties zijn voor de veiligheidsnormen, als de cumulatieve effecten van blootstelling aan PFAS niet worden meegenomen? Vanuit het voorzorgsbeginsel zou men mogen verwachten dat de gemeente zich zou inzetten om de bodemkwaliteit te verbeteren, en zo haar inwoners minder bloot te stellen aan PFAS. Dat er in de maattabellen dus een kolom met ‘overige PFAS’ staat, betekent niet dat dat een onveranderlijk gegeven is. Dit is namelijk een verzamelterm voor duizenden chemische stoffen waarvan nog lang niet alles bekend is.

Ook zien we dat er as we speak op andere plekken in Nederland misbruik wordt gemaakt van soortgelijke regelingen. Zo loost Schiphol door ‘het uitbreiden van beheergebieden’ momenteel een enorme hoeveelheid gifgrond in de wijde omtrek. De soepele maatregelen voor grondverzet maken dit mogelijk. Hoe gaat de wethouder ervoor zorgen dat dit niet kan gebeuren in Den Haag?

De Partij voor de Dieren vindt het daarom zeer onverstandig om Den Haag als 1 zone te beschouwen wat bodemkwaliteit betreft. Dit zou inhouden dat als grond binnen Den Haag verplaatst wordt, er geen bodemonderzoek meer hoeft plaats te vinden. Zo kan vervuilde bodem zich makkelijk verplaatsen. Twee vragen hier over:

• Wat de PvdD betreft zouden we aan de onderkant van de normen moeten gaan zitten en niet aan de bovenkant (de maximale waarden). Hoe staat de wethouder hier in?

• En waarom zou je niet gewoon blijven meten, zodat je de garantie hebt dat grond inderdaad niet vervuiler raakt?

Voorzitter, wat de Partij voor de Dieren betreft, is het onwenselijk om dit probleem statistisch te benaderen en Den Haag als 1 zone te beschouwen. Ook kunnen wij ons niet aansluiten bij het uitgangspunt dat de gemeten waarden voor PFAS in Den Haag geen risico vormen voor gezondheid en milieu. Daarvoor is er gewoon nog niet genoeg bekend over dit onderwerp.