Bijdrage Voort­gangs­brief subsidie bestel Cultuur en proces MJB 2025-2028

Voorzitter,

Dank aan de insprekers. Ik baal ervan dat we eigenlijk niet genoeg tijd hebben voor dit belangrijke onderwerp. Het proces voelt gehaast. Het voelt onzorgvuldig. En dat vind ik zorgwekkend.

Wat ik ook zorgwekkend vind, is de brief van de wethouder en de gesprekken die ik gevoerd heb met de mensen uit het veld. Ik zou hier veel uitgebreider op in willen gaan, maar ik zal proberen het beknopt te houden. Ik heb wel veel vragen voor de wethouder.

De voorgestelde subsidieregeling roept veel vragen op:

• Wordt echt verwacht dat mensen gebruik willen maken van de 2-jarige subsidie? Wat zijn de voordelen tegenover de 4-jarige? Zit dat in het aanvraagproces of in de criteria?

• Gaat het totaalbedrag van de projectsubsidies omlaag vanwege de 2-jarige aanvragen? Is er doorberekend wat dit betekent voor kleinere instellingen die het vooral moeten hebben van projectsubsidies?

• Is er een doorberekening of businesscase opgesteld om inzichtelijk te krijgen wat de langetermijneffecten van deze herverdeling zou zijn?

• Waarom is gekozen voor de scheidslijn op een ton subsidieaanvraag? Dat lijkt een vreemde keuze, gezien de bedragen van de subsidieaanvragen van 4 jaar geleden.

• Hoe zit het nu voor de instellingen die wel een 4-jaren subsidie willen, maar geen ton nodig hebben? Is nagegaan hoeveel dat er zijn?

• Waarom wordt in deze brief expliciet gezegd dat de raad geen subsidieverdeling meer kan wijzigen? Ik weet dat er bij het college een trauma ligt van de vorige periode, maar de raad is en blijft gemachtigd om dit te doen als de raad niet instemt met de beslissingen van het college. Is dit waarom wordt gekozen voor een tenderprocedure? Ik kan me aansluiten bij de vragen van GL over dit punt.

Dan over de instellingen die buiten het MJB zouden vallen:

• Welke instellingen maken kans op de beschermde status van Basis Infrastructuur? En kunnen instellingen binnen deze structuur ook nog aanspraak maken op projectsubsidies?

• Hoe zit het met de onafhankelijkheid van systeeminstellingen als de samenwerking met de gemeente wordt geïntensiveerd?

• Waarom zou het budget voor systeeminstellingen niet gewoon ook 4-jarig zijn, zodat deze ook gewoon langetermijnplanning kunnen maken? En is wel rekening gehouden met de stijgende kosten ook voor deze instellingen, nu hun budget hetzelfde blijft.

Mijn vragen over cultuurankers en systeeminstellingen zijn al gesteld door collega’s, behalve deze: moeten cultuureducatie instellingen niet ook een aparte categorie zijn of in ieder geval op een andere manier beoordeeld worden?

Voorzitter, al met al wordt het niet duidelijk wat het invoeren van dit systeem in de praktijk zou gaan betekenen. Als ik het zo zie, lijkt het er vooral op dat er een kaalslag zal plaatsvinden onder de kleine instellingen en het middenkader. De wethouder weet ook wel dat deze bedragen niet voldoende zijn om de huidige instellingen in de lucht te houden, zeker niet als Fair Pay verplicht wordt. Met stijgende lasten, staat hetzelfde bedrag blijven aanhouden gelijk aan korten. Kan de wethouder hier eerlijk en duidelijk over zijn? Graag een reactie. Wat mijn fractie ook echt mist in deze brief is welke keuzes er nou gemaakt moeten worden. Kan de wethouder vertellen wat we op lange termijn kunnen verwachten als het voorgestelde systeem wordt geïmplementeerd? Een getrapt systeem lijkt me een goed idee, maar het is nu nog slecht uitgewerkt.

Voorzitter, ik wil ook nog eens benadrukken dat ik het alle coalitiepartijen echt kwalijk neem dat er een veel te laag budget is vrijgemaakt voor cultuur. Niet alleen lopen we enorm achter op de andere G4 steden, ook doen we onze Haagse instellingen echt tekort. We verwachten bijna wonderen van onze sector.

Dat gezegd hebbende, in tijden van schaarste moet je kiezen waar je de risico’s neerlegt. In deze brief lijkt dat risico met dit voorstel vooral terecht te komen bij het middenkader en de kleine instellingen. De Partij voor de Dieren zou dit liever andersom zien. Investeer juist in deze instellingen, zodat de cultuursector van onder naar boven kan worden gestuwd. Wij vinden het niet wenselijk dat de grote instellingen taken van het middenveld gaan overnemen. De kleine instellingen en het middenkader zorgen juist voor diversiteit, laagdrempeligheid, vernieuwing en uitdaging. Essentieel voor een gezonde en spannende cultuursector.