Bijdrage Stikstof


Cie Ruimte

19 november 2020

Voorzitter,

Onze natuurgebieden hebben het in ons volgebouwde landje zwaar, heel zwaar. De Nederlandse stikstofuitstoot is de hoogste van Europa: per hectare stoten we ongeveer 4 keer zo veel uit als het EU-gemiddelde (TNO). Door een overmaat van stikstofverbindingen in de bodem groeien onze van nature schrale duinen vol met bramen en brandnetels, die de oorspronkelijke natuur verdringen.

De landbouw is volgens TNO met 60% van de uitstoot de hoofdverantwoordelijke voor de vermesting en verzuring van onze natuurgebieden. Verkeer en industrie staan op de tweede en derde plek.

We weten al decennia dat we te veel stikstof uitstoten. Toch was er een bouwcrisis voor nodig om deze ecologische crisis op de agenda van de politiek te krijgen.

In 2019 zei dit college in het coalitieakkoord “op zoek te zijn naar maatregelen om onze stikstofuitstoot te verlagen.” Helaas moeten we concluderen dat de zoektocht nog steeds gaande is, want in deze collegebrief vinden we nog geen uitgevoerde maatregelen terug. Kan het college uitleggen waarom het invoeren van kortetermijnmaatregelen zo traag gaat?

De meeste uitstoot komt aanwaaien, geeft het college aan. Maar wie met één vinger naar een ander wijst, wijst met drie vingers naar zichzelf. Het college had al jaren meer kunnen doen om dit aan te pakken. Stop bijvoorbeeld vandaag nog met het stimuleren van vliegverkeer en zet in op krimp van ons vliegveld.

Ook op het verkeer in eigen stad heeft het college een grote invloed. De Partij voor de Dieren heeft al eerder voorgesteld de milieuzone uit te breiden naar de buitenring van de stad en doet dat nu weer. De urgentie is duidelijk. Graag een reactie van de wethouder.

Er wordt gezegd dat wanneer zich kansen voordoen Natura 2000-gebieden kunnen worden uitgebreid. Maar we weten toch al waar die kansen liggen? Bijvoorbeeld op het defensieterrein bij Meijendel en parkeerplaatsen rond Meijendel. En op de parkeerplaats in de duinen bij het Zwarte Pad. Er is geen gebrek aan kansen, er is een gebrek aan actie. Waarom doet het college hier niks?

Tot slot, in de nieuwe brief schetst het college een somber beeld. De Rijksmaatregelen zijn ontoereikend om de natuur voldoende te laten herstellen. En na de zomer horen we waarschijnlijk pas meer van het Rijk. We hebben lang genoeg het geklungel van de minister van Landbouw aangezien. Eerst voert ze met een slakkengang maatregelen in en degene die ze invoert moet ze vaak weer terugtrekken. Wanneer zien we daarom een harde roep richting het Rijk?

Dank