Bijdrage Kadernota Duur­zaamheid (eerste en tweede termijn)

Eerste termijn.

Voorzitter,

Ik begin met een citaat: “In Den Haag worden al veel duurzame initiatieven ondernomen. Om een meer integrale aanpak en centrale regie op dit onderwerp te krijgen is deze kadernota opgesteld.” Weet u van wie dit citaat afkomstig is? Ik geef u een hint; het is niet deze GroenLinks-wethouder. Het is een uitspraak van 10 jaar geleden. Van VVD-wethouder Peter Smit. Het huidige college verkoopt nu dus vooral oude wijn in nieuwe zakken. Of positief verwoord: het is een circulaire nota.

We lezen en horen vooral veel woorden en zien weinig acties. Terwijl we om ons heen grote bewegingen zien met klimaatstakers, een klimaatmars en landen die de klimaatnoodtoestand uitroepen zien we weinig vanuit dit college. Een coalitieakkoord wat ambitie leek uit te stralen is verworden tot een leeg vel.

Er missen tussendoelen, keuzes en acties. Bovendien rammelt de financiële onderbouwing aan alle kanten. Het stuk is nu een blanco cheque van de Raad aan deze wethouder zonder duidelijke doelen of een uitsplitsing van kosten. Dit is financieel ondegelijk beleid. Met zo’n inzet geeft het college klimaatbeleid een slechte naam.

De Partij voor de Dieren komt met voorstellen om dit te verbeteren. Allereerst een motie om tussendoelen te stellen.

Ook andere zaken missen evident, bijvoorbeeld voedsel en warmte. Hierover hebben we in het breed gedragen Klimaatpact wel duidelijke keuzes gemaakt. Vandaar het volgende amendement over warmte waarin net als de insprekers betogen wordt verankerd dat in wordt gezet op hernieuwbare lage temperatuurverwarming.

Daarnaast een motie over voedsel.

Ook vele andere waardevolle elementen uit het Haags Klimaatpact lijken te sneuvelen. Een hele simpele is om met fossiele bedrijven in gesprek te gaan. Om dit recht te zetten, de volgende motie.

Vanwege de spreektijd moet ik mijn punten beperken, maar wat de Partij voor de Dieren betreft zijn er zoveel mogelijkheden om het stuk beter te maken. Zo zou het thema energiebesparing een stuk concreter kunnen worden aangepakt, maar ook de bewonersbetrokkenheid. Verder is de sturing van de woningcorporaties onduidelijk en ook wat de luchtkwaliteit betreft is een wereld te winnen. Hier kunnen we net als in Amsterdam en andere grote steden ambitie tonen. Vandaar de volgende motie.

Bij het afvalbeleid missen we ook een duidelijk duurzaamheidsstreven, terwijl we twee derde van het afval nu verbranden en waardevolle grondstoffen verliezen. Vandaar de volgende motie.

Het klokje tikt, voorzitter, en dat gaat niet alleen over mijn spreektijd. Het is belangrijk dat we weten waar we naar streven. Den Haag kijkt vooruit naar 2030. Het walhalla dat de wethouder schetst, moet dán gerealiseerd zijn. En niet pas in 2039. Vandaar het volgende amendement.

Concluderend voorzitter, het is de vraag of we met dit stuk een stap vooruit zetten of achteruit. Wat in elk geval duidelijk is, is dat we met dit stuk niet op weg zijn naar een klimaatneutraal 2030.

Tweede termijn.

Voorzitter,

We zien overal in de wereld dat het belang van het tegengaan van klimaatverandering wordt erkend. Wij leken hier als Den Haag als eerste met acties te komen die partijen overstegen.

Maar dan komt er een nieuwe college en lijkt alles weer vergeten. Laten we gewoon doen wat we altijd al deden is het motto van deze wethouder geworden. En over het Klimaatpact spreken we maar niet meer. Dat blijkt wel uit de beantwoording van de wethouder.

Dat bleek ook bij de opening van het nieuwe strandseizoen. Wethouder Van Tongeren zou een presentatie houden ter gelegenheid van het feit dat strandhouders het klimaatpact zouden ondertekenen. Maar, op het allerlaatste moment werd dit door het college afgezegd en nam wethouder Guernaoui het woord en vertelde over hoe zijn zoontje vaak op het strand speelde, maar weigerde in te gaan op de toekomst en het belang van het klimaatpact. Daarom werd een minuut voor de start een onbeduidend raadslid gevraagd om een speech te geven over het belang van het klimaatpact. Dat raadslid was ik. Ik heb dit toen gedaan, omdat de strandpaviljoens hier écht met duurzaamheid bezig zijn. Ze pakken single use plastics aan en kijken naar verdere mogelijkheden om te verduurzamen.

Maar voorzitter, de duurzame Haagse Kracht ebt weg als we niet ook zelf laten zien dat wij het belangrijk vinden. En daar hebben het college en de raad een voorbeeldfunctie.

Nagenoeg alle moties die ik hier indien, zijn letterlijk uit het klimaatpact gehaald. In verkiezingstijd hebben coalitiepartijen GroenLinks, D66 en VVD dit pact ondertekend. Nu puntje bij paaltje komt en we deze afspraken daadwerkelijk kracht bij kunnen zetten in de Kadernota, kunnen deze partijen laten zien waar zij echt staan.

Stemmen jullie voor en houden jullie je aan je verkiezingsbeloften, of stemmen jullie tegen en trekken jullie daarmee de stekker uit het klimaatpact?